H. Willibrordus - Mill

 

De parochie Mill kan terugzien op een roemrijk verleden. De in 1128 op initiatief van het Grafelijk Huis van Cuijk gestichte Norbertijnerabdij Marienweerd te Beesd bezat reeds in 1160 goederen te Mill. In latere jaren verwerft de abdij hier nog veel landerijen, bouwhoven en rechten. Zo ontvangt de abdij in 1323 van Jan Boc de Meere het ; patronaatsrecht van de dan reeds aanzienlijke "ecclesia baptismalis", : die afhankelijk was van de moederkerk te Boxmeer.

In 1326 werd de kerk van Mill van de moederkerk afgescheiden en verheven tot een zelfstandige parochie. Vele moeilijke tijden heeft zij doorgemaakt. We kunnen ons voorstellen hoe moeilijk het was voor de arme plattelandsbevolking om een kerk te bouwen en te onderhouden. In de loop der eeuwen is de kerk meermalen verwoest en telkens weer opgebouwd.
Vanaf de laatste twee eeuwen hebben we iets meer inzicht gekregen in de loop van haar geschiedenis.

Na een lange tijd, waarin de katholieke godsdienst verboden werd en men zich moest terugtrekken in een schuurkerk, kregen de mensen rond 1820 hun kerk weer terug, maar totaal vervallen en rijp voor de sloop. Met vereende krachten werd een nieuwe kerk gebouwd, die op haar beurt weer inviel in 1879 en geheel werd afgebroken.

De huidige kerk, zonder de zijvleugels, dateert uit 1877-1881. In 1881 kon Mgr. Godschalk, bisschop van 's-Hertogenbosch, de nieuwe, huidige kerk consacreren. De kerk werd in 1939 uitgebreid met twee zijvleugels. De toen nog erg arme mensen wisten in nauwe samenwerking dit monumentale bouwwerk op te trekken. Het werd mogelijk door de vele dikwijls kleine bijdragen, die ook nog eens zorgden voor de vele kerkschatten, waar wij nu met bewondering naar kijken.

De parochies van Wanroij, St. Hubert en Wilbertoord zijn dochterkerken van Mill en werden respectievelijk in 1559, 1796 en 1962 zelfstandige parochiekerken.

De parochiekerk is toegewijd aan de H. Willibrord. In de kerk en tussen kerk en pastorie bevindt zich een prachtig beeld van deze heilige voorgesteld als bisschop met als bekende attributen: een staf, een model van de kerk, gewoonlijk de Dom van Utrecht, en een vaatje.

Willibrord is in 658 geboren in het Britse Northumbrie. In 690 landde hij, in het gezelschap van twaalf missionarissen, op de kust van Katwijk. Tot in Denemarken toe slaagde hij erin steunpunten voor zijn werk te vestigen. De bekendste zijn Utrecht, Susteren en Echternach in Luxemburg. In 695 werd hij tot bisschop van de Friezen gewijd. Hij overleed op 7 november 739 in Echternach, waar hij ook werd begraven. Daar vindt elke dinsdag na Pinksteren de "Springprocessie" plaats. De kerk van Mill heeft altijd de H. Willibrord tot patroon gehad. Uit het feit dat de abdij Marienweerd in 1227 van de abdij Echternach goederen verwierf, in Mill gelegen, zou afgeleid kunnen worden, dat de H. Willibrord in Mill ook goederen bezat.